Wanneer klachten reëel zijn, maar de medische wereld geen antwoord heeft: De frustratie van patiënten met een functionele maag - darm stoornis
De frustratie van patiënten met een functionele maag - darm stoornis.
"Er moet iets zijn!" – een uitspraak die veel patiënten met functionele stoornissen doen wanneer ze keer op keer bij de arts komen zonder een duidelijke diagnose. Ze ervaren pijn, ongemak en beperkingen in hun dagelijks leven, maar standaard medische onderzoeken tonen niets aan. Dit leidt niet alleen tot onzekerheid bij de patiënt, maar ook tot frustratie, zowel bij henzelf als bij zorgverleners. frustratie patiënten functionele maag - darm stoornis.
De zoektocht naar een verklaring
Mensen verwachten een duidelijke oorzaak voor hun klachten. Een infectie, een ontsteking, een structureel probleem – iets tastbaars dat verklaart waarom ze zich zo voelen. Maar bij functionele stoornissen zoals prikkelbare darmsyndroom (PDS), functionele dyspepsie (FD), fibromyalgie of functionele neurologische stoornissen blijven objectieve afwijkingen in standaard medische tests vaak uit. Dit betekent echter niet dat de klachten ‘tussen de oren’ zitten.
De realiteit is dat het lichaam en de hersenen op een complexe manier samenwerken. Bij functionele stoornissen is er vaak sprake van een verstoorde regulatie in het zenuwstelsel, waardoor het lichaam signalen van pijn, misselijkheid of vermoeidheid afgeeft zonder dat er een duidelijke lichamelijke oorzaak is. Toch voelt de patiënt zich ziek, en terecht. De klachten zijn reëel en hebben een enorme impact op het dagelijks leven.
Frustratie en onbegrip
Wanneer een arts na meerdere onderzoeken aangeeft dat er ‘niets aan de hand’ is, kan dat voor een patiënt voelen als een ontkenning van hun leed. In de medische wereld wordt vaak gesproken over ‘functionele klachten’, maar voor patiënten voelt dit vaak alsof ze worden weggezet als iemand die zich aanstelt. Dit kan leiden tot gevoelens van frustratie, boosheid en zelfs wanhoop.
Voor zorgverleners is dit ook een uitdaging. Artsen zijn opgeleid om afwijkingen te vinden en te behandelen, en als die ontbreken, blijft vaak een onbevredigend antwoord over. Maar wat als we de benadering veranderen? Wat als we niet alleen kijken naar wat er ontbreekt in onderzoeken, maar naar hoe het lichaam en de geest samenwerken?
Een nieuwe aanpak: erkenning en begeleiding
Functionele stoornissen vragen om een bredere, integrale benadering. Patiënten voelen zich pas echt gehoord als er erkenning is voor hun klachten en een behandelplan wordt aangeboden dat verder gaat dan ‘leer ermee leven’.
Hypnotherapie, bijvoorbeeld, is een bewezen effectieve behandeling voor PDS en FD. Door het brein opnieuw te leren omgaan met prikkels en pijnsignalen, kunnen klachten sterk verminderen of zelfs verdwijnen. Stressmanagement, voedingsadvies en een multidisciplinaire aanpak kunnen ook bijdragen aan herstel.
Conclusie: erkenning als eerste stap
Voor patiënten die roepen "Er moet iets zijn!" is de boodschap niet dat er niets aan de hand is, maar dat de oorzaak anders werkt dan verwacht. De frustratie komt vaak voort uit een gebrek aan erkenning en begrip. Door functionele stoornissen serieuzer te nemen en effectieve behandelmethoden in te zetten, kan de medische wereld een grote stap zetten in de juiste richting.
De sleutel? Luisteren, erkennen en begeleiden. Want dat is wat deze patiënten het hardst nodig hebben.
Comments